Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΒΡΑΙΟMAΣΟΝΟΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ (ΜΕΡΟΣ 1)

Μαρτίου 26, 2022

Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΘΗΤΕΙΑ ΩΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΧΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ

https://www.youtube.com/watch?v=u2k9HfsV1C0

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΚΕ ΣΕ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ Ο ΥΠΗΚΟΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΛΛΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΓΕΙΛ (ΥΑLE) ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΝ ΚΑΤΙ ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΙ (ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΝ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821) ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΩΣ ΤΟΤΕ ΕΜΕΙΣ ΖΟΥΣΑΜΕ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

ΑΡΑΓΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΤΙΜΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΑΓΕΙ ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥΣ;

Η ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΥΤΥΡΟ ΣΤΟ ΨΩΜΙ ΤΟΥΣ

ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΩΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΒΡΑΙΟΜΑΣΟΝΟΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΩΝΤΑΙ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΑΝΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΗΘΙΚΟ ΦΡΑΓΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΩΝ ΑΛΛΩΝ

Ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κύριος κύριος Βαρθολομαῖος, ἐγεννήθη ἐν Ἴμβρῳ τὴν 29ην Φεβρουαρίου 1940 ἐκ τῶν Χρήστου καὶ Μερόπης Ἀρχοντώνη. Τὸ κατὰ κόσμον ὄνομα αὐτοῦ ἧτο Δημήτριος. Μετὰ τὰ ἐγκύκλια μαθήματα ἐν τῇ γενετείρᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ Ζωγραφείῳ Λυκείῳ τῆς Πόλεως εἰσῆλθεν εἰς τὴν περιώνυμον Θεολογικὴν Σχολὴν τῆς Χάλκης, ἐξ ἧς ἀπεφοίτησεν ἀριστοῦχος τὸ 1961 καὶ ἀμέσως ἐχειροτονήθη διάκονος, μετονομασθεὶς εἰς Βαρθολομαῖον. Ἀπὸ τοῦ 1961 μέχρι τοῦ 1963 ἐξεπλήρωσε τάς στρατιωτικὰς αὐτοῦ ὑποχρεώσεις ὡς ἔφεδρος ἀξιωματικός.

Μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1963-1968 μετεξεπαιδεύθη ὡς ὑπότροφος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν τῷ Ἰνστιτούτῳ Ἀνατολικῶν Σπουδῶν Ῥώμης, ἐν τῷ Οἰκουμενικῷ Ἰνστιτούτω Bossey Ἐλβετίας καὶ ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ τοῦ Μοναχοῦ, εἰδικευθεὶς εἰς τὸ Κανονικὸν Δίκαιον. Ἀνηγορεύθη διδάκτωρ τοῦ ἐν Ῥώμῃ Ἰνστιτούτου (Γρηγοριανὸν Πανεπιστήμιον), ὑποβαλών διατριβὴν μὲ θέμα «Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ».

Ὁμιλεῖ πλὴν τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, τὴν Τουρκικήν, τὴν Λατινικήν, τὴν Ἰταλικήν, τὴν Ἀγγλικήν, τὴν Γαλλικὴν καὶ τὴν Γερμανικήν. Ἐδημοσίευσεν ἀρκετὰ ἄρθρα, μελέτας καὶ λόγους.

Εἶναι ἰδρυτικὸν μέλος τῆς «Ἑταιρείας τοῦ Δικαίου τῶν Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν», τῆς ὁποίας ἐπὶ ἔτη διετέλεσεν Ἀντιπρόεδρος. Ἐπὶ 15ετίαν ὑπῆρξε μέλος καὶ ἐπὶ ὀκταετίαν Ἀντιπρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς «Πίστις καὶ Τάξις» τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (ΠΣΕ). Ἔλαβε μέρος εἰς τάς Γενικὰς Συνελεύσεις τοῦ ΠΣΕ Δ΄ (Uppsala 1968), ΣΤ΄ (Vancouver 1983) καὶ Ζ΄ (Canberra 1991). Ὑπὸ τῆς τελευταίας ἐξελέγη μέλος τῶν Ἐπιτροπῶν Κεντρικὴς καὶ Ἐκτελεστικῆς τοῦ ΠΣΕ.

Ἀντιπροσώπευσε τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον εἰς πλεῖστα Συνέδρια Διορθόδοξα καὶ Διαχριστιανικά, εἰς ἐπισήμους ἀποστολὰς πρὸς τὴν Τουρκικὴν Κυβέρνησιν, πρὸς Ὀρθοδόξους καὶ μὴ Ἐκκλησίας, πρὸς Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου καὶ πρὸς τὸ Ἅγιον Ὄρος. Τὸ 1990 προήδρευσεν ἐν Γενεύη τῆς Διορθοδόξου Προπαρασκευατικῆς τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου Ἐπιτροπῆς, ἥτις ἐξήτασε τὸ θέμα τῆς Ὀρθοδόξου Διασπορᾶς.

Κατόπιν προσκλήσεως ἔδωκε κατὰ καιροὺς διαλέξεις εἰς διαφόρους πόλεις ἐπὶ θεμάτων ἐπικαίρων ἢ σχετιζομένων πρὸς τὴν εἰδικότητα αὐτοῦ (Ἀθῆναι, Θεσσαλονίκη, Λουβαίν, Μαδρίτη, Βιέννη, Ῥώμη κ.ἄ.).

Εἶναι Ἑταῖρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης καὶ ἐπίτιμον μέλος τοῦ ἐν Βιέννη Ἱδρύματος

Εἶναι ἐπίσης ἐπίτιμος Διδάκτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας Μόσχας, τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης, τοῦ City University τοῦ Λονδίνου, τοῦ τμήματος Περιβάλλοντος τοῦ Πανεπιστημίου Αἰγαίου (Λέσβος), τοῦ Καθολικοῦ Πανεπιστημίου Leuven Βελγίου, τοῦ Ὀρθοδόξου Θεολογικοῦ Ἰνστιτούτου Ἁγίου Σεργίου Παρισίων, τῆς Σχολῆς Κανονικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστημίου Aix-en-Provence (Γαλλία), τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Ἐδιμβούργου,

Οι αιτήσεις είναι ευπρόσδεκτες από φοιτητές με ισχυρό ακαδημαϊκό υπόβαθρο στις Εβραϊκές Σπουδές ή σε άλλο σχετικό επιστημονικό κλάδο.

ΕΔΩ ΤΟ: Πανεπιστημίο τοῦ Ἐδιμβούργου,

ΣΥΝΕΧΕΙΑ

τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Τιμίου Σταυροῦ Βοστώνης, τοῦ ἐν Νέᾳ Ὑόρκη Θεολογικοῦ Ἰνστιτούτου Ἁγίου Βλαδιμήρου, τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἰασίου, πέντε τμημάτων τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τῶν ἐν Ἀμερικὴ Πανεπιστημίων Georgetown, Tuft, Southern Methodist, τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Ξανθῆς, τοῦ Πανεπιστημίου Yale, τοῦ Τμήματος Ἱστορίας - Ἀρχαιολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων, κ.ἄ.

Ἀμέσως μετὰ τὴν χάριτι θείᾳ ἀνάρρησιν Αὐτοῦ εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον ἤρξατο τοῦ ἔργου Αὐτοῦ κατὰ τάς ἐξαγγελίας Αὐτοῦ εἰς τάς προγραμματικὰς δηλώσεις καὶ εἰς τὸν Ἐνθρονιστήριον λόγον του.

Οὕτω, πρὸς προώθησιν τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος καὶ συνεργασίας, συνεκάλεσεν εἰς τὸ Φανάριον τοὺς ἀδελφοὺς Αὐτοῦ Προκαθημένους τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ ἅπαντες ὁμοῦ ἐξαπέλυσαν Μήνυμα πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν κόσμον, χαρακτηρισθὲν ὡς ἡ ἑνιαία φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Παρόμοιαι Συνάξεις ἔγιναν καὶ τὸ 1995 ἐν Πάτμω, τὸν Ἰανουάριον 2000 ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ τὸν Δεκέμβριον του ἰδίου ἔτους ἐν ΚΠόλει καὶ Νικαίᾳ.

Ὡς νέος Πατριάρχης ἐπεσκέφθη ἐθιμοτυπικῶς τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας καὶ τάς Κυβερνητικὰς ἀρχὰς ἐν Ἀγκύρᾳ